LESSON 11 A Test of FaithAbraham taught his son Isaac to love Jehovah and to trust all of Jehovah’s promises. But when Isaac was about 25 years old, Jehovah asked Abraham to do something that would be very hard to do. What was it? God told Abraham: ‘Please, take your only son and offer him as a sacrifice on a mountain in the land of Moriah.’ Abraham had no idea why Jehovah had asked him to do that. But he still obeyed Jehovah. Early the next morning, Abraham took Isaac and two servants and went toward Moriah. After three days, they could see the mountains in the distance. Abraham told his servants to wait while he and Isaac went off to offer a sacrifice. Abraham gave Isaac firewood to carry, and Abraham took a knife. Isaac asked his father: ‘Where is the animal that we will sacrifice?’ Abraham answered: ‘My son, Jehovah will provide it.’ When they finally arrived at the mountain, they built an altar. Then Abraham tied Isaac’s hands and feet and put him on the altar. Abraham picked up the knife. At that moment, Jehovah’s angel called from the heavens: ‘Abraham! Do not harm the boy! Now I know that you have faith in God because you were willing to sacrifice your son.’ Then Abraham saw a ram caught by its horns in the bushes. He quickly untied Isaac and sacrificed the ram instead. From that day on, Jehovah called Abraham his friend. Do you know why? Abraham did whatever Jehovah wanted him to do, even when he didn’t understand why Jehovah had asked him to do it. Jehovah repeated his promise to Abraham: ‘I will bless you, and I will multiply your children, or offspring.’ This meant that Jehovah would bless all good people through Abraham’s family. “God loved the world so much that he gave his only-begotten Son, so that everyone exercising faith in him might not be destroyed but have everlasting life.”—John 3:16 |
IRUẸMWI 11 Edanmwẹ Ọghe AmuẹtinyanEbraham keghi maa Aizik re, nọ hoẹmwẹ e Jehova kevbe nọ mu ẹtin yan eyan ne Osanobua rhirhi ru. Vbe Aizik ghi rre ukpo 25, e Jehova keghi tama Ebraham nọ ru emwi ọkpa nọ lọghọ na ru. Uwẹ rẹn emwi ne ọni khin ra? Osanobua keghi tama Ebraham wẹẹ: ‘Lahọ, ya ukpọmọkpa ne u mwẹ ru izọese gu mwẹ vbe uhunmwu oke ọghe Moraia.’ Agharhemiẹn wẹẹ Ebraham ma rẹn evbọzẹe ne Jehova na wẹẹ ne irẹn ru egbe emwi vberriọ, ọ na ye họn ẹmwẹ ne Jehova. Ẹdẹ ghi gbe, Ebraham keghi rhie Aizik kevbe eguọmwadia ọghẹe eva lele egbe gha rrie Moraia. Vbe iyeke ikpẹdẹ eha, iran na suẹn gha bẹghe oke Moraia vbe urria. Ebraham keghi tama eguọmwadia ọghẹe ne iran mudia khẹ irẹn vbe Aizik, ne iran ya ru izọese. Ebraham na wẹẹ ne Aizik mu erhan lele irẹn, vbene irẹn na rhie abẹ mwẹ. Aizik keghi nọ erhae wẹẹ: ‘Baba o, aranmwẹ ne ima khian ya ru izọese vbo?’ Ebraham keghi kha wẹẹ: ‘Ovbimwẹ, e Jehova gha kpemehe ẹre.’ Vbe iran ghi sẹ nene uhunmwu oke, iran na do bọ aka. Ebraham na ghi gbalọ Aizik obọ vbe owẹ, ọ na muẹn ye uhunmwu nene aka. Ebraham keghi tọn abẹ mu, vbe ọwarọkpa nii, odibosa keghi da tie Ebraham wẹẹ: ‘Ebraham! Ghẹ gbe ọvbokhan nii rua! I wa rẹn nia wẹẹ, u mwẹ amuẹtinyan daa Osanobua ẹre ọ si ẹre ne u na muegbe ne u ya ye ovbuẹ zọ ese.’ Vbe iyeke ọni, Ebraham keghi bẹghe ohuan ọkpa ne irri rhie ẹre igho. Ọ na zẹgiẹ fannọ emwi nọ ya gbalọ Aizik, ẹre ọ na ghi ya ohuan nii zọ ese. Ke ẹdẹrriọ kpa, e Jehova na suẹn gha tie Ebraham ọsiọre. U rẹn emwi nọ si ẹre ra? Ebraham keghi ru emwi hia ne Jehova wẹẹ nọ ru, uhiẹn vbe ọ ma rẹn evbọzẹ ne Jehova na wẹẹ nọ ru vberriọ. E Jehova na werriegbe yan ma Ebraham wẹẹ: ‘I gha fiangbuẹ, I ghi vbe ya ivbuẹ khian nibun.’ Ọni rhiema wẹẹ, ẹgbẹe ọghe Ebraham ẹre Jehova khian la fiangbe emwa esi hia. “Rhunmwuda Osanobua hoẹmwẹ agbọn na sẹrriọ zẹẹ, ọ na rhie Ovbi ẹre ukpọmọkpa ne ọmwa, ne ọmwaikọmwa ne ọ rhirhi ya ẹre yi ghẹ wirua, sokpan ne ọ gha mwẹ [arrọọ] ne ẹi mwẹ ọfo.”—Jọn 3:16 |